Όταν οι παραδοσιακοί κώδικες συναντούν τις σύγχρονες κοινωνικές αναζητήσεις, τις σημερινές ευαισθησίες, τις ρητές και άρρητες ανάγκες: μιλώντας για την ευεργετική λειτουργία των παραμυθιών, του προφορικού λόγου, της αφήγησης, της ανάκτησης ή και δημιουργίας των κοινών τόπων…
Δύο και δύο = τέσσερις απογευματινές διαλέξεις με πρωινή επανάληψη
Με τον δρ. Στέλιο Πελασγό, παραμυθά - ιστορητή, παιδαγωγό και συγγραφέα
Εισαγωγή στο ελληνικό λαϊκό παραμύθι
Στη μνήμη του Γιώργου Ιωάννου
Το ελληνικό λαϊκό παραμύθι είναι ένα μικρό κομμάτι του ελληνικού προφορικού πολιτισμού, ενός πολιτισμού άυλου και δύσκολα καταγράψιμου. Είναι το πιο αγαπητό αλλά και το πιο παρεξηγημένο είδος προφορικής λογοτεχνίας.
Ένας από τους λόγους που μας μυρίζει άλλοτε ναφθαλίνη κι άλλοτε γιδίλα είναι πως δεν το κοιτούμε κατάματα. Το ντρεπόμαστε σαν μακρινό ξεχασμένο συγγενή που μας στέλνει συχνά ευχές και πεσκέσια κι εμείς τον αγνοούμε. Το ντρεπόμαστε και το ντύνουμε φράγκικα και το μασκαρεύουμε με φτηνοστολίδια φολκλόρ ή εισαγωγής. 
Ο Γιώργος Ιωάννου μας παρακινούσε σοφά να το μελετούμε παράλληλα με τον Όμηρο, τον Μακρυγιάννη και τον Παπαδιαμάντη. Τον δρόμο αυτό τραβά κι ο Στέλιος Πελασγός μόνο που, καθώς δεν είναι φιλόλογος αλλά παραμυθάς και απόγονος παραμυθάδων, το έκανε το παραμύθι στη ζωή του. Έτσι, σε αυτές τις δύο συναντήσεις θα προσπαθήσουμε να περπατήσουμε τον δρόμο του Ιωάννου αλλά με το βήμα του Πελασγού· να το δούμε με άλλα λόγια να ζει σήμερα σαν την επίμονη συκιά που φυτρώνει ανάμεσα στα μπετά και στα χαλάσματα της σύγχρονης Ελλάδας.
Δύο απογευματινές διαλέξεις την ΤΕΤΑΡΤΗ 8 και 15 Φεβρουαρίου (18.30-21.00)
Πρωινή επανάληψη την ΠΕΜΠΤΗ 16 και 23 Φεβρουαρίου (11.00-13.30)
«Αλαφροίσκιωτε καλέ πές μας …»
Πώς μας οδηγούν τα παραμύθια να κατανοήσουμε και να διαχειριστούμε την αισθητηριακή ευαισθησία τη δική μας ή των ανθρώπων μας
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 καθιερώνεται ο όρος «υψηλή αισθητηριακή ευαισθησία» πρώτα στις Η.Π.Α. κι αργότερα στον υπόλοιπο κόσμο. Σύμφωνα με νευρολογικές και ψυχολο-γικές έρευνες το 12-20% των ανθρώπων εμφανίζει αυξημένη ευαισθησία στα χρώματα, στους ήχους, στις γεύσεις αλλά και μεγαλύτερη «ενσυναίσθηση». Στην πατρίδα μας δυστυχώς είναι ελάχιστα γνωστή. Στην λαϊκή παράδοση αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι «αλαφροίσκιωτοι», όπως τους αποκαλεί και ο αλαφροΐσκιωτος εθνικός ποιητής μας, και η κοινότητα τους ανέθετε λειτουργίες απαραίτητες για την φυσική και ψυχική της επιβίωση. Όμως, στις σύγχρονες κοινωνίες της ταχύτητας και του θορύβου μοιάζουν αταίριαστοι και ανάπηροι.
Ο Στέλιος Πελασγός, όντας ο ίδιος αισθητηριακά ευαίσθητος, άρχισε να μιλά αρχικά σε γονείς με ευαίσθητα παιδιά όπως και σε ζευγάρια ή οικογένειες όπου υπήρχαν μέλη με αυτή την ιδιαιτερότητα. Τελικά, κατάφερε την τελευταία δεκαετία να διαμορφώσει μια μέθοδο βασισμένη σε μια σειρά λαϊκών παραμυθιών που περιγράφουν αλλά και προτείνουν τρόπους διαχείρισης αυτού του χαρίσματος το οποίο μπορεί να καταλήξει κουσούρι.
Στην σειρά αυτών των συναντήσεων θα χαρούμε τους πολύ συγκεκριμένους τρόπους που η λαϊκή σοφία καταφέρνει με σαφήνεια και λεπτότητα να οδηγήσει την ζωή μας μέσα από την συμβολική γλώσσα των παραμυθιών.
Δύο απογευματινές διαλέξεις την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου (18.30-21.00)
Πρωινή επανάληψη την Πέμπτη 2 και 9 Μαρτίου (11.00-13.30)
Η Ιστοσελίδα του Στέλιου Πελασγού http://www.storytelling.gr