«Χερ ντόκτορ Ερχάρτο, δόστε μας ολήγον άρτο. Πάντα εσάς επικαλούμεθα δια να ζήσομε, βάστα Ρόμελ να ξεπουλήσομε. Η γερμανική οικονομία νικά κε όλα τα κακαά σκορπά, μη μου λέτε νιξ κε νάϊν χριάζομε επηγόντος τα ψιλάϊν …» λέει ο Πειναλέων στον Έρχαρτ, τείνοντας την δεξιάν, ενώ από κάτω με βελάκι που δείχνει το χέρι ο Μποστ επεξηγεί «Η εφθυμος χείρα (του Ζητάους)». Στο αριστερό, κρυμμένη πίσω από την πλάτη του, κρατά εφημερίδα: Εφημερής η εσωτερική κατανάλωσις. Τίτλος κύριου άρθρου «Η δραγμή μας είνε εκ των ισχηροτέρον της Εβρώπης». Πίσω: δυο κανόνια, στο ένα γράφει «ΑΝΕΡΓΗ» στο άλλο «ΦΑΓΗΤΟ» κι από κάτω με βελάκι «Τα κανόνια του φουκαρόνε».
«Εγκό ήρτε για αγκορά κοινή αλλά στην Ατηνά όλοι χείρα κινεί. Πολλά έξοντος …» λέει ο Έρχαρτ «… Τζέρμαν όμος Έλληνος πολύ αγκαπάη …» κλπ κλπ για να καταλήξει με το δίδαγμα «Εγκώ όχι υπεράντροπος κε ουκ επ Ερχάρτω ζήσεται ο άντροπος».
Γενικός τίτλος: Ο αρχιτραγουδιστής της Πονηρεμβέργης και η απρόθυμος χείρα του Έρχαρτ (Από την Τετραλογίαν των Τσιμπολογούνγκεν). Γύρω γύρω στο περιθώριο (αντιγράφουμε γιατί είναι αδύνατο να διαβαστεί αν δεν γυρίσει κανείς το σκίτσο απ’ όλες τις πλευρές): Βάλτε προφέσορ κάτι τι κε μη σας τρώει η σκέψι – για δάνειο τα θέλουμε κι όχι για κλέψει-κλέψει. Η κατάστασης είνε φρικόδυς κε δε σηκόνη αστεία – πλήθηναν τα ποντίκεια των ταμείων κε χόνονται στα ζαχαροπλαστία. Με την βεβεότητα όθεν ότι δεν θα ακουστή κανένα νάϊν – διατελώ μεθ’ υπολείψεος: Μέντης Μποσταντζόγλου αρχιδούξ της Αμασίας κε βαρώνος του Ψωροκοστάϊν. [Αυτά το 1959]
