Επιτέλους! Αποφασίστηκε η διεύρυνση του ωραρίου τριάντα τριών αρχαιολογικών χώρων και μουσείων που θα είναι ανοιχτά επτά ημέρες της εβδομάδας από τις οκτώ το πρωί ως τις οκτώ το βράδυ, από την 1η Απριλίου ως το τέλος Οκτωβρίου.
Τα καταγράφουμε κατά περιοχές, αρχίζοντας από την πρωτεύουσα:
Αρχαιολογικός Χώρος Ακρόπολης. Θέατρο Διονύσου. Αρχαία Αγορά και Μουσείο Αρχαίας Αγοράς (μία καταπληκτική βόλτα που μπορεί να καλύψει μια ολόκληρη ημέρα και να συνδυαστεί με γεύμα ή δείπνο στα πέριξ). Ολυμπιείο. Κεραμεικός. Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Αρχαιολογικός Χώρος Σουνίου (8.00 πρωί − δύση ηλίου).
Αρχαιολογικός Χώρος και Μουσείο Αρχαίας Κορίνθου. Αρχαιολογικός Χώρος και Μουσείο Επιδαύρου. Αρχαιολογικός Χώρος και Μουσείο Μυκηνών. Φρούριο Παλαμηδίου Ναυπλίου. Αρχαιολογικός Χώρος και Μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας. Αρχαιολογικός Χώρος και Μουσείο Μυστρά.
Αρχαιολογικός Χώρος και Μουσείο Δελφών.
Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (θα ανοίξουν άραγε όλες οι αίθουσες;). Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού. Μουσείο Λευκού Πύργου. Βασιλικοί Τάφοι και Μουσείο Βασιλικών Τάφων Αιγών (Βεργίνα).
Παλαιό Φρούριο Κέρκυρας.
Αρχαιολογικός Χώρος και Μουσείο Δήλου. Ακρωτήρι Θήρας (Σαντορίνη).
Αρχαιολογικός Χώρος Λίνδου Ρόδου. Ακρόπολη Ιαλυσού Ρόδου. Αρχαία Κάμειρος Ρόδου. Αρχαιολογικό Μουσείο Ρόδου. Παλάτι Μεγάλου Μαγίστρου Ρόδου. Αρχαιολογικός Χώρος Ασκληπιείου Κω. Κάστρο Κω.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου (και οι μινωικές τοιχογραφίες;). Αρχαιολογικός Χώρος Κνωσού. Αρχαιολογικός Χώρος Φαιστού. Σπήλαιο Ψυχρού. Σπιναλόγκα.
>>>> Περιμένουμε κι έναν τουλάχιστον χώρο στην Ανατολική Μακεδονία (Φίλιπποι και Μουσείο Φιλίππων) για να μη θυμηθούμε την δραματική κατάσταση της Αμφιπόλεως, τα κλειστά Άβδηρα κι άλλα στενάχωρα θέματα. Αλήθεια, τι θα γίνει με την έλλειψη χώρων στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων σε χώρους όπως η Ακρόπολη και το Μουσείο της ή ο Λευκός Πύργος; Θα συνεχίσουν να παρκάρουν τα πούλμαν όπου βρουν, εμποδίζοντας και την κίνηση και τη θέα;
Πρέπει να σημειωθεί ότι η διεύρυνση των ωρών λειτουργίας ήταν ένα από τα μόνιμα αιτήματα του Σωματείου Ξεναγών, επαναλαμβανόμενο κάθε χρόνο από το 1975. Το αναφέρουμε, γιατί η πρόσφατη κατάργηση της Σχολής Ξεναγών και η επέκταση της ξεναγικής άδειας σε αποφοίτους πανεπιστημίων κλπ –που δεν έχουν φοιτήσει στην Σχολή– αποτελεί μέγα πλήγμα στα τουριστικά πράγματα της χώρας. Ποτέ δεν κατάλαβε η πολιτεία την ιδιαίτερη σημασία αυτού του επαγγέλματος. Και την εμπειρία που χρειάζεται για να το ασκήσει κάποιος ικανοποιητικά. Ποτέ δεν αξιολόγησε το γεγονός ότι ο ξεναγός ή η ξεναγός είναι ο μόνος εκπρόσωπος αυτής της χώρας με τον οποίο έρχεται σε επαφή ο ξένος, περισσότερο από ό,τι με οποιονδήποτε άλλο εργαζόμενο στο τουριστικό κύκλωμα. Κι αν υπάρχει κάτι να πει αυτή η χώρα στον ξένο είναι το ανθρώπινο μέτρο, που διαφοροποιεί το ελληνικό φυσικό περιβάλλον και την βαριά πολιτιστική κληρονομιά από τα μεγάλα επιτεύγματα των πολιτισμών που αναπτύχθηκαν σε τόπους άλλων διαστάσεων.
Ένα επάγγελμα σβήνει, έχοντας διανύσει έναν κύκλο ανυπολόγιστης αξίας στην σύγχρονη ιστορία της χώρας. Γιατί η δουλειά του ξεναγού είναι να άγει, να οδηγεί τον «ξένο», να τον βοηθάει να βλέπει, να καταλαβαίνει, να νιώθει ότι ζωντανεύουν τα πράγματα γύρω του και να συνδέεται με τον τόπο. Επιπλέον, στο πλαίσιο αυτού του πολύ δύσκολου επαγγέλματος είναι και το καθήκον που θα το περιγράφαμε απλά «να βγάζει το φίδι από την τρύπα».
Κι ήταν αναρίθμητα τα φίδια στις τρύπες της κακοσχεδιασμένης κι ανεξέλεγκτης ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, η οποία εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλής ποιότητας. Βεβαίως, ως έναν βαθμό, ανταποκρίνεται στο επίπεδο των τουριστών –που χειροτερεύει χρόνο με τον χρόνο. Αλλά δεν πρέπει να επιδιώξουμε να καλυτερεύσουν οι συνθήκες, ώστε να ανέβει το επίπεδο; Να μην μετράμε τα 17 εκατομμύρια κεφάλια που αναμένονται για το 2014, αλλά τι μένει από όλη αυτή την εισβολή. Κι όχι μόνον οικονομικά. Γιατί αν είναι να μετρήσουμε το οικονομικό κέρδος θα πρέπει να συνυπολογίσουμε το κόστος σε πολλούς άλλους τομείς, πχ στις υποδομές, στην αύξηση του κυκλοφοριακού προβλήματος ή στον περιορισμό της απόλαυσης των πολιτών αυτής της χώρας. Κι αυτά είναι δουλειές για σοβαρούς φορείς, που έχουν την θέληση να χαράξουν μακροπρόθεσμη πολιτική. Εμείς δεν είμαστε για τέτοιες σπαζοκεφαλιές.
Πάντως, αν το Υπουργείο Τουρισμού και το ΥΠΠΟΛ καταδέχονταν να συνεργαστούν με το Σωματείο Ξεναγών και να ζητήσουν τη γνώμη των ανθρώπων που «πηγαίνουν» τις ομάδες στους αρχαιολογικούς χώρους, στα μουσεία και στα μνημεία, θα είχαν πολλά να κερδίσουν. Ακόμα και για το θέμα των ωραρίων. Γιατί υπάρχουν ορισμένοι χώροι που δεν χρειάζεται να ανοίγουν στις οκτώ το πρωί. Θα μπορούσαν άνετα να ανοίγουν στις εννιά. Αλλά τόσα χρόνια κανείς δεν ρώτησε τους ξεναγούς που ξημεροβραδιάζονται στις αρχαίες πόλεις και τις ακροπόλεις. Τώρα, είναι μάλλον αργά.