Με κύριο άξονα τα δεκάδες πλοία, σκαριά όλων των ειδών, δικάταρτα, τρικάταρτα, εμπορικά κι αλιευτικά, σκούνες, βάρκες και καΐκια που είναι χαραγμένα σε τοίχους και βράχους γύρω από τον σελτζουκικό Ταρσανά μιας καστροπολιτείας βουτηγμένης στη Μεσόγειο, μιας πολιτείας-κορακοφωλιάς, που υπήρξε ορμητήριο των πιο διάσημων πειρατών της αρχαίας Κιλικίας, ξαναβρεθήκαμε στα νερά ανάμεσα στην Παμφυλία, την Κιλικία και την Κύπρο. Σε μιαν άκρη της οροσειράς του Ταύρου. Βαθιά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αρχαίο Κορακήσιον, βυζαντινό Καλονόρος, σελτζουκικό και οθωμανικό Αλάϊα, σύγχρονο Αλάνυα / Alanya, στα τουρκικά παράλια της Μεσογείου, ανάμεσα στην Αττάλεια / Antalya και την Σελεύκεια / Silifke. Οι δικοί μας, η τουρκόφωνη Ρωμιοσύνη, ήταν δεν ήταν 350 φαμίλιες, περίπου 1.700 καν 1.800 νοματαίοι (κάτι λιγότερο από το ένα έκτο του συνολικού πληθυσμού) γύρω στα 1900. Όλοι τους θαλασσινοί εξ απαλών ονύχων. Άλλοι δούλευαν στον Ταρσανά / «Τερσανέ», όπου έχτιζαν και πλοία για τον οθωμανικό στόλο, άλλοι ψάρευαν, άλλοι ήταν καπεταναίοι και τσούρμα, κι άλλοι έμποροι. Μετέφεραν ξυλεία κι άλλα προϊόντα στην Κύπρο, στην Συρία, στην Αλεξάνδρεια, στην Σμύρνη. Ποιος να ξέρει πόσα από τα 52 χαράγματα να είναι δικά τους;
Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα πατρογονικά τους μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης για την Υποχρεωτική Ανταλλαγή των Πληθυσμών μεταξύ νεοσύστατης Τουρκίας και Ελλάδας (1923). Μα οι Πρόσφυγες, τα παιδιά και τα εγγόνια τους γυρίζουν κάθε χρόνο για μερικές ημέρες. Να μην χαθούν οι μνήμες, να μην χαθεί από τα μάτια η Πατρίδα.
https://www.apan.gr/gr/component/k2/item/743-taxidepste-mazi-mas-stin-anatoliki-mesogeio#sigProId134cba889a
Από το πρόσφατο ταξίδι μας στην περιοχή (Παμφυλία – Τραχεία Κιλικία, Μάρτιος 2013) εμπλουτίστηκε το, ήδη πλούσιο από παλαιότερα ταξίδια, Αρχείο μας με φωτογραφικό υλικό και με τις νέες Ταξιδιωτικές Σημειώσεις (γύρω στις 300 σελίδες). Κι αποφασίσαμε να αποπειραθούμε να φτιάξουμε ένα οπτικοακουστικό ταξίδι, αντί γραπτού ημερολογίου (ένα power point, με τη μορφή βίντεο). «Χαράγματα κι ένας ταρσανάς» είναι ο τίτλος που δώσαμε σε αυτό το ταξίδι της δικής μας επιστροφής. Μια παραγωγή του Δημιουργικού Τμήματος του ΑΠΑΝ (Αρχείο της Πολιτιστικής Εταιρείας Πανόραμα) για όσους αγαπούν να ταξιδεύουν στις θάλασσες της μνήμης.