Δήλος – Άδηλος (σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο) αλλά δεδηλωμένη η πλήρης αδιαφορία (αβελτηρία, αναποτελεσματικότητα, άγνοια, αναλγησία και ό,τι άλλο) του κράτους (σύμφωνα με τη σύγχρονη πραγματικότητα). Επί δεκαετίες.
Η τραγική κατάσταση που επικρατεί σε αυτόν τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο ισχύει και για δεκάδες άλλους χώρους και μουσεία (πχ γαλλικό σχολείο επισκέφθηκε τον Απρίλιο το σκοτεινό Μουσείο της Πέλλας, διότι τα φώτα χάλασαν και ο από μηχανής θεός δεν φάνηκε για να σώσει τη χαμένη τιμή της αρχαίας μακεδονικής πρωτεύουσας). Αλλά η ζωγράφος και μελετήτρια της αρχαίας ζωγραφικής Ευφροσύνη Δοξιάδη στάθηκε αυτή τη φορά στη Δήλο. Τη μοναδική. Αυτόν τον πανάρχαιο και ανεμοδαρμένο πλούτο που υποβαθμίζεται χρόνο με τον χρόνο με τον θλιβερότερο και πιο εξοργιστικό τρόπο. Το άρθρο, με αφορμή και τα χάλια του «Διόνυσου», ενός από τα σημαντικότερα ψηφιδωτά δάπεδα της αρχαιότητας που απεικονίζει τον Διόνυσο καβάλα σε μια λεοπάρδαλη και κινδυνεύει να σβηστεί, δημοσιεύτηκε στις 10 Μαΐου του 2019 στο περιοδικό LIFO.
>>>> Δείτε το pdf
