Το Τροπάριο της Κασσιανής
Ένας αριστουργηματικός ύμνος στη μετανιωμένη αμαρτωλή γυναίκα (η οποία δεν ήταν η Μαγδαληνή, όπως πιστεύουν πολλοί). Ένας ύμνος στη μεγαλοψυχία εκείνου που την έσωσε από τη δημόσια κατακραυγή και τον λιθοβολισμό («ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω επ’ αυτήν»). Ένα ιδιόμελο τροπάριο, που μιλάει για τον «έρωτα της αμαρτίας», γραμμένο τον 9ο αιώνα από μία γυναίκα για μια γυναίκα, καθιερώθηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία να ψάλλεται τη Μ. Τρίτη ως Δοξαστικό των Αποστίχων του Όρθρου της Μ. Τετάρτης και αγαπήθηκε από όλον τον κόσμο, πιστούς και μη.
Η κατανόηση του τόσο διαφορετικού άλλου είναι αυτό που συγκίνησε την Κασσιανή. Μία μεγάλη ποιήτρια, που εμπνεύστηκε από την αναφορά του περιστατικού, όπως το περιγράφουν τρεις Ευαγγελιστές κι έβαλε στο στόμα της αμαρτωλής έναν ύμνο στη συγχώρεση, μία από τις ευγενέστερες πράξεις του ανθρώπινου γένους. Θα την απολαύσουμε πάλι απόψε – ανεπίδεκτοι μαθήσεως.
>>>>>>>>>>>>> Περισσότερα στο pdf
