Δεν ξέρω αν βλέποντας το τόσο όμορφο και χαρακτηριστικό κόκκινο εξώφυλλο της Βιβλιοθήκης Ελλήνων και Ξένων Συγγραφέων, Εκδόσεις Γαλαξία, Ιούλιος ’65 – Μάιος ’70, νιώθετε ρίγη συγκινήσεως.
Εμένα με καταλαμβάνει ένα παράξενο κύμα τρυφερότητας, που φέρνει μαζί σκηνές αθωότητας, εφηβικούς ενθουσιασμούς, όνειρα, τύψεις, χαμένους φίλους, απέραντες αμμουδιές απάτητες, εκατοντάδες εξαπατήσεις, νεανικές εμμονές και πεποιθήσεις, αιθέρα πεντακάθαρο, ταβερνάκια στο Μοσχάτο, πεύκα, ελαιώνες, θερινά σινεμά.
Δραχμές 30, γράφει στο εξώφυλλο. Είχαν ήδη ακριβύνει οι Γαλαξίες (ήταν η δεύτερη περίοδος του εκδοτικού οίκου – οι πρώτες εκδόσεις κόστιζαν 10 έως 20 δραχμές). Γαλάζιο εξώφυλλο η ελληνική λογοτεχνία (κι ανάμεσα στ’ άλλα, πρώτος ο Ερωτόκριτος με την εξαιρετική Εισαγωγή του Σεφέρη). Κίτρινο η αστυνομική λογοτεχνία. Κόκκινο η ξένη.
Χένρυ Μίλλερ, Ο Κολοσσός του Μαρουσιού, μετάφρασις Ανδρέα Καραντώνη («εξετυπώθη τον Μάϊον του 1970, αριθμός εκτυπώσεως 109»). Το αγόρασα τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς. Τι δίψα κι αυτή! Και διαπιστώνεις πόσο καλή συνήθεια να γράφεις πότε το πήρες στα χέρια σου, όταν πλέον έχουν περάσει 42 χρόνια. Αλλά, έτσι μεγαλώσαμε. Και κάθε τι γραφόταν ανεξίτηλα στην ψυχή μας. Στοιχεία πρώτης έκδοσης: Henry Miller, The Colossus of Maroussi (Νέα Υόρκη 1941). Τι χρονιά κι αυτή!
«… Η Ελλάδα είναι σήμερα ο μόνος παράδεισος στην Ευρώπη, κι ας μοιάζη μ’ ένα μαδημένο κι άσαρκο λύκο. Τι θα γίνη σα θα ξανασκεπαστή με τα αρχαία της φυλλώματα;» Κρατούμε την ορθογραφία εκείνης της εποχής (1970). Μοναδική μετατροπή το μονοτονικό, για λόγους ψηφιακής τεχνολογίας. Και δημοσιεύουμε μερικά αποσπάσματα. Θα επανέλθουμε συντόμως.
ΜΚ
